نظرات ياداشت آغاز

+ عبدو

ميتوان در کوچه هاي بي کسي پاسخ لبخند را با ياس داد
ميتوان جاي غروب عشق را به طلوع ساده احساس داد
ميتوان با لهجه ي سرخ دعا مدتي با آسمان خلوت نمود
ميتوان با قلبي از جنس بلور شور را بر هر دلي دعوت نمود
ميتوان با ياري يک پنجره مهربان گنجشک ها را دانه داد
ميتوان وقتي خزان از راه رسيد يک کبوتر را به کنجي لانه داد
ميتوان در قلبهاي پر غروب يک سحر برقي زد و خورشيد شد
ميتوان در غربت گرم کويرگاه آن ابري که ميبايست شد