مرگ و مشک و ماه
مشک تشنه
ماه تشنه
خیمه‌گاه تشنه‌تر
ماه از میان نخل‌های شرمگین گذشت.
چشم‌های مستِ مرگ
مشک و ماه را به آب داد
چشم‌های خویش را به آفتاب
مرگ
همچنان به مشک خیره مانده بود
تیری از کمان پرید
مشک مُرد و
ماه تشنه جان سپرد
خیمه‌گاه، بغض کودکان خویش را
به آسمان سپرد.

مرگ مانده بود و
ماه می‌گذشت
شط
ـ هنوز تا همیشه ـ
رو سیاه می‌گذشت

سلام بر همگی

بچه ها از همگی درخواست می کنم واسم قشنگ ترین هدیه ای که خدا تو زندگیشون بهشون داده رو بنویسن

به بهترین جواب جایزه تعلق می گیره

خواهش می کنم شرکت کنین

منتظرتونم

من اینجا بس دلم تنگ است

و هر سازی که می بینم بد آهنگ است

بیا ره توشه برداریم،

قدم در راه بی برگشت بگذاریم

ببینیم آسمان "هر کجا" آیا همین زنگ است؟!

بخند دوست من

دنیا همیشه به اندازه ی اکنون بهانه ی خندیدن به تو نمی دهد

از عمق وجودت لذت ببر

اکنون که دستان دوستت صادقانه روی شانه هایت قرار می گیرند

اکنون که محبت عمیق مادرت به تو امید زیستن می دهد

اکنون که گرمی نگاه پدرت هستی ات را به آتش می کشد

بگذار در عشق غوطه ور باشی

بخند

بگذار دنیا کم بیاورد

بگذار زندگی سر تعظیم به سویت فرود آورد

نه این لحظه ها هیچ گاه تکرار نمی شوند

بخند

عشق یادگاری خدا بر روی قلب های ماست

نگذار قلبت غبار بگیرد

زندگی بی عشق بی معناست

قلم را بردار

رنگ ها را روی زندگی ات بپاش

بگذار رنگی باشند

لحظه هایی که عشق در آن ها نفس می کشد

بهشت بستن دکمه ی بالای پیراهن نیست

بهشت چادر سیاهی نیست که یک دختر را احاطه می کند

بهشت جای مهری نیست که روی پیشانی می ماند

بهشت حتی حضور مداوم در دعای کمیل هم نیست

بهشت دل پاکی است که به هنگام دیدن یک کودک بی پناه می لرزد

بهشت تپیدن قلبی ست که عاشقانه انسان ها را دوست دارد

بهشتی بودن ذهن آیینه ای می خواهد

نه ظاهر آیینه ای